Op stap met de Hasselblad X1D

Op stap met de Hasselblad X1D

Wat zeg je als er gevraagd wordt of je de Hasselblad X1D medium format mirrorless camera voor een weekendje mee mag nemen naar Toronto om te testen? Anderhalf jaar geleden zou ik zeggen huh, een Hasselwat? Totdat ik naast een Spanjaard stond te fotograferen in Amsterdam met een Hasselblad H6D. Eerst dacht ik dat het een videocamera was maar naar een goed gesprek was het duidelijk dat het om een zeer professionele camera ging met een daarbij ook een professioneel prijskaartje.

Anderhalf jaar later werd mij dus deze vraag gesteld en ik moet eerlijk toegeven, ik hoefde niet heel erg lang na te denken om ja te zeggen. Om de keuze toch nog een beetje lastiger maken, kon ik er ook nog voor kiezen om de nieuwe Fujifilm GFX-50s mee te nemen i.p.v de Hasselblad X1D. De Fujifilm GFX-50s is wel een meer allrounder, maar uiteindelijk ben ik toch gezwicht voor het stoere uiterlijk en de compactheid van de Hasselblad X1D.

Een uurtje later kwam ik wel wat obstakels tegen, met name wat betreft de bediening. Hoe werkt zo’n Hasselblad eigenlijk? Zelf heb ik een Sony A7R II en ik had geen idee of het menu van de Hasselblad een beetje te doen was. Het 2de obstakel was dat ik opeens besefte dat ik met een camera ter waarde van +/- €10.000,- ’s nacht de straat op ga in Toronto en dan moet er nog een lens op. Dat is namelijk datgene wat ik graag doe op mijn reizen, zie mijn vorige blogpost.

Ik had precies één avond de tijd om het eerste “probleem” op te lossen. Uiteraard eerst Youtube gechecked voor de eerste gebruikers ervaringen en natuurlijk het stuk gelezen van Nando Harmsen, die de Hasselblad X1D al uitgebreid heeft getest. Dus voor een uitgebreide review van de Hasselblad X1D kan je hier klikken.

Ik kwam er zo achter dat het menu structuur van de camera erg simpel en vernuftig is. Het grote touchscreen werkt heerlijk en is een verademing ten opzichte van mijn Sony A7r II. Met een beetje spelen met de camera zelf + de verzamelde data van de nieuwbrief en Youtube voelde ik mij zeker genoeg om met de Hasselblad op stap te gaan. Het 2de obstakel besloot ik maar voor lief te nemen...dus Toronto here I come!

In Toronto had ik bijna twee en een halve dag de tijd om de Hasselblad aan de tand te voelen. Nou reken eigenlijk niet de hele dagen, omdat ik de voorkeur geef om ’s avonds en ’s ochtendvroeg rond een uurtje of half 5 de straat op te gaan en de tijd die er tussen zit gebruik ik vaak om de foto’s te bewerken. Nu had ik in Toronto een foto-date met iemand die ik ken via Instagram en waar ik al een tijdje mee probeer af te spreken.

Na aankomst in Toronto, in het begin van de avond, ben ik naar onze meeting point gelopen in het centrum van de stad waar ik blij verrast werd met een groep van ongeveer 12 andere fotografen. Allemaal jonge gasten met een gedeelde passie, urban photography! Miami, Orlando, New York, L.A en natuurlijk Toronto zelf waren vertegenwoordigd. Tsja….en daar sluit je je dan bij aan als simpele hollander met je Hasselblad X1D.

Nou, als je een Hasselblad puur en alleen aanschaft voor de WOW factor, dan is je koop zeker geslaagd! Je voelt je wel even de koning met zo’n camera in je handen. Na een voorstel rondje en natuurlijk het gebruikelijke praatje pot over je hobby en het rond laten gaan van de Hasselblad X1D was het tijd om op pad te gaan. Het werd namelijk al een beetje donker en dan begint het bij mij te jeuken.

Het merendeel van de foto’s die ik gemaakt heb met deze camera, zijn uit de hand geschoten (A stand). Persoonlijk vind ik dat je in het donker in een stad een lekkere sfeer kan neerzetten door uit de hand te schieten. Wat erg prettig was en wat overeenkomt met de Sony A7 serie is dat de Hasselblad ook gebruik maakt van focus-peaking en ook automatisch inzoomt wanneer je handmatig scherp stelt. Dat ik handmatig scherp stelde was ook voornamelijk omdat AF met de Hasselblad X1D in het donker wat moeizamer ging. Hij had last van “hunting” wat tijd koste en soms zat hij er volledig naast. In vergelijking met mijn Sony viel mij dat een beetje tegen. Verder moest ik even wennen aan de sluiterknop. Het lijkt net of daar een kleine vertraging in zat. Het gaf mij een beetje een mechanisch gevoel, mede vanwege het geluid wat hij maakt.

Het gevoel van vertraging werd de volgende middag bevestigd toen ik toch tegen mijn normale gewoonte, overdag even de stad in was gelopen om wat foto’s te maken want hey…hoe vaak krijg je een Hasselblad mee? In een steegje, wachtend op mensen die voorbij lopen en dan precies op het juiste moment proberen af te drukken viel mij nog niet mee. Veelal was ik net even te laat wat meestal wel goed gaat met mijn Sony. Wat ik overigens wel erg prettig vond aan de Hasselblad is dat hij erg lekker in de hand ligt. De momenten dat ik op straat liep met deze camera (en dat waren toch wel weer wat uurtjes) heeft het mij geen enkele moeite gekost om hem vast te houden zonder dat het mij irriteerde. Voor mijn eigen camera’s gebruik ik altijd een strap, wat ikzelf erg prettig vind voor op straat.

Met de kwaliteit van de foto’s zit het natuurlijk wel goed bij Hasselblad. In vergelijking met mijn Sony A7r II zie je niet enorm veel verschil, maar de dynamic range is nog groter en de scherpte is ook uitmuntend! Vooral met de nabewerking merkte ik dat ik flink kon schuiven met de lichtknoppen zonder dat het resultaat minder werd en dat is wel zo prettig. Ook een prettige bijkomstigheid bij deze camera, is dat hij weather sealed is. Aangezien het veel regende in Toronto hoefde ik mij daar niet druk over te maken. In mijn pre-fotografie tijdperk had ik er een hekel aan, maar tegenwoordig geeft het mij alleen maar meer mogelijkheden, de reflecties op straat en helemaal in het donker….ik hou er van! Laag bij de grond, op zoek naar plasje water…dat werkt natuurlijk een stuk makkelijker met een kantelscherm, iets wat ontbreekt op de Hasselblad X1D. Wel jammer, want ik gebruik het veel op mijn Sony camera.

Na twee en een halve dag was het helaas tijd om deze fijne stad weer te verlaten en, zoals beloofd, de Hasselblad X1D weer in te leveren bij de rechtmatige eigenaar in Alkmaar: Cameraland.nl

Kan je een camera beoordelen na twee en een halve dag gebruik? Nee, dat denk ik niet. Wel is het voor mij duidelijk dat de Hasselbad X1D niet een echte straat camera is, maar dat wist ik eigenlijk al van te voren. Voor architectuur/landschap fotografie, waar ik mij ook wel eens bezig mee hou, zal hij denk ik wel geweldig zijn maar daar is het helaas niet van gekomen. Al met al was het mooie ervaring om eens met een medium format camera op pad te gaan. De bijgevoegde foto’s zijn naar eigen smaak bewerkt.

Reinier Snijders

Fotograaf

Reinier Snijders vliegt als steward de wereld over en heeft zich ontwikkeld tot begaafd fotograaf van landschappen, vooral in de stad. Zijn statief gaat bijna altijd mee omdat hij graag met lange sluitertijden werkt, zowel overdag als 's avonds en vroeg in de ochtend.