De camera’s van vandaag hebben een ingebouwde lichtmeter. Zijn lichtmeters daarom alleen voor de camera’s van gisteren? Nee, in de flitsstudio is een lichtmeter meer dan handig. En ook bij foto’s zonder flits kan het verstandig zijn om het meten van het licht niet aan de camera over te laten.

Lichtmeters - de pluspunten

Veel beginnende studiofotografen stellen hun flits-output proefondervindelijk vast. Testfoto maken – beoordelen - flitsoutput hoger/lager zetten - opnieuw testfoto maken - beoordelen - flitsoutput opnieuw aanpassen, enz. Kost tijd en komt niet erg profi over op je model. Met een flitsmeter (een lichtmeter die behalve gewoon licht ook flitslicht meet) gaat dat totaal anders. Je ontsteekt een testflits, leest op de display van de meter de diafragmawaarde af die een goede belichting gaat geven, stelt die in op je camera en je krijgt een goed belichte flitsfoto. Er is misschien nog één aanpassing nodig: als je een ander diafragma wilt gebruiken dan aangegeven moet je flitsoutput even bijregelen. Maar dat werkt volstrekt logisch en snel. In elk geval: je bent zeker van je zaak en beheert je licht.

Snel een goed resultaat in de studio, dat is de waarde van een flitsmeter. Veel flitsmeters zijn ook geschikt om enigszins gericht te meten, zodat je de verhouding tussen het hooflicht en het secundaire licht (voor opheldering van de schaduwen) kunt bepalen. Geavanceerde flitsmeters zijn in staat radiografisch te communiceren met studioflitsinstallaties. Je kunt draadloos een testflits triggeren, maar je kunt ook de flitsoutput van meerdere flitsers op afstand regelen. Eenvoudige meters kunnen alleen triggeren – via een flitskabelaansluiting, of ze wachten gewoon totdat jij een testflits geeft.

En DDL-flitsmeting dan?

De nieuwe studioflitsers kunnen dezelfde DDL-flitdosering toepassen als reportageflitsers, waar camera en flitser digitaal samenwerken. Hiermee kun je zonder instelgedoe automatisch de juiste hoeveelheid flitslicht op je onderwerp krijgen. Dat kán heel goed werken, maar vaak zul je de flitscompensatie moet en gebruiken om het beste resultaat te krijgen. Dan is de conventionele methode (zelf flitsoutput op de flitser instellen) zo gek nog niet. En dan is een flitsmeter belangrijk.

Een lichtmeter voor continu licht

Onze camera’s hebben super-geavanceerde lichtmeetsystemen die met van alles rekening houden om een zo goed mogelijk resultaat te krijgen. Maar het kan misgaan: of je nu een wit onderwerp tegen een lichte achtergrond fotografeert of een zwart onderwerp tegen een donkere achtergrond – in beide gevallen zal de foto niet goed zijn. Het gaat mis doordat de camera het licht meet dat door het onderwerp wordt gereflecteerd. Hij streeft naar een gemiddelde: van wit wil hij grijs maken, van zwart ook.

Het gaat goed wanneer je het licht meet dat op het onderwerp valt. Dat doe je door het witte bolletje van je lichtmeter richting het onderwerp te houden. De instellingen die uit zo’n meting komen zorgen automatisch voor een goed resultaat. Waarin een wit onderwerp wit blijft en een zwart onderwerp zwart. Heerlijk simpel. Alleen bij zeer grote contrasten zul je aanpassingen moeten doen. Bij zeer ingewikkelde lichtsituaties kan de spotmeetfunctie uitkomst bieden, die op sommige topmodellen zit. Je kunt er zeer precies contrasten mee bepalen, en meervoudige metingen opslaan.

Een lichtmeter voor slow photography

Deze meting van het opvallende licht werkt uitstekend. En het past goed bij rustige, overwogen fotografie, waarbij je aandacht besteed aan compositie en instellingen. Veel analoge camera’s, zeker de professionele modellen, hebben vaak geen lichtmeter. Gezien het feit dat elke klik je geld kost is een goed uitgekiende belichtingsinstelling wel zo handig. Dat vraagt dus om een goede lichtmeter.