Testverslag Leica D-Lux Typ 109

De Leica D-Lux Typ 109 is een camera waar ik al een tijdje naar keek om als straatcamera erbij te kopen. Lekker klein, met alles erop en eraan, weegt iets meer dan een pakje boter ( 405 gram) en heeft een prachtig optiek. Een test leek me dan ook een goed plan. Wat me vooral interesseerde was waarom deze Leica zoveel duurder moest zijn dan de Panasonic Lumix DMC-LX100, wat in eerste oogopslag een tweelingbroer is. Ik ken de reputatie en kwaliteit van Leica, die gooien ze niet zomaar te grabbel door dezelfde camera te maken, er een rood logo op te plakken en deze vervolgens aanzienlijk duurder te verkopen.

Uiterlijk zijn er weinig verschillen tussen de Leica D-Lux Typ 109 en de Panasonic DMC-LX100. Of het moet het kleine handgreepje zijn dat op de Panasonic zit, maar op de Leica verdwenen is. Op een paar knopjes op de achterzijde na, lijken de camera's identiek. Op zoek dus naar het grote verschil. In tegenstelling tot bij de Panasonic krijg je bij de Leica wel de laatste versie van Lightroom ter waarde van 130 euro. En je hebt een langere garantie periode.

Voorlopig genoeg geneuzeld over de verschillen. Is dit een camera die ik voor dat geld zou willen kopen (ca. 1000 euro)? Het eerste gevoel van de camera is prima. Ik heb relatief kleine handen, een kleine camera is voor mij dus geen bezwaar. De Leica heeft een lens die, na het aanzetten van de camera, naar buiten schuift. Er zit standaard een beschermdopje op de lens, maar als je het dopje aan een touwtje erop laat zitten lijkt me dat niet echt aan te bevelen voor de lensophanging. Gebruik daarom een langer touwtje of leer jezelf aan om het dopje er af te halen voordat je de camera aanzet.

De bedieningsknoppen zitten op zeer logische plaatsen, de ontspanknop is lekker snel en de autofocus is meer dan snel genoeg voor het soort (straat)fotografie wat ik doe. De elektronische zoeker is echt prachtig. Deze heeft een 100 % beeldhoek en blijft heerlijk helder onder zonnige en donkere omstandigheden. Als je de camera goed ingesteld hebt ( wat niet echt moeilijk is) activeert de zoeker zichzelf zodra je je oog voor de zoeker hebt.

De camera heeft een mooi klein optisch zoombereik van 3.1x, omgerekend naar 35 mm is dit een bereik van 24-75 mm. Meer heb je in 95% van de gevallen eigenlijk niet nodig. De lens is verbluffend goed gestabiliseerd. Uit de hand geschoten opnames van 1/8 seconden zijn geen probleem. Het Bokeh is wijd open op diafragma F/1.7 erg mooi te noemen, zeker omdat deze camera een mooie grote Micro Four Thirds sensor heeft. De bediening van de verschillende beeldformaten (picture Ratios) zit boven op de lens en gaat prima met je linkerhand. Iets verder naar onder aan de linker kant zit de instelling voor AF, Manual en AF Macro. Alle knoppen zijn prima gepositioneerd.

De bovenkant van de camera ziet er lekker strak uit. Er is een grote knop voor handmatige bediening, een mooie grote ontspanknop met daaromheen de standaard zoomhendel en nog een belichtingscorrectie draaiknop. Lekker overzichtelijk allemaal. Aan de voorkant van de lens zit een ring voor handmatige diafragma instelling, wat mooi overzichtelijk is. Daarnaast, tussen de camera en de diafragmaring, zit een makkelijk te bedienen draairing. Deze ring kun je programmeren als zoominstelling (langzaam draaien..), als ISO instelling of zelfs als witbalans instelling of filterinstelling. Mogelijkheden te over!

Aan de achterkant van de camera vind je verder nog het handige knopje “EVF”, hiermee kun je instellen of je door de EVF (electronic viewfinder) kijkt of, indien gewenst, op het achterscherm. Ook het knopje voor het activeren van de WiFi tussen camera en Smartphone ontbreekt uiteraard niet. Met deze optie kun je de Leica op afstand bedienen. Ik vind het handig. Overigens is deze Leica een van de weinige compactcamera’s die NFC technologie ondersteunt. Dat wil zeggen dat je jouw Leica nietalleen aan jouw Smartphone kunt koppelen via het Leica netwerk, dit kan ook via andere bestaande netwerken waar jij thuis mee werkt of met een andere camera met NFC technologie. Dit kan best handig zijn, toch?

Aan de achterkant zit ook nog een klein rood knopje. Dit is de instant video action knop! Wat je ook aan het fotograferen bent, één druk op de rode knop (met je duim) en je bent een video aan het opnemen. Dit kan zelfs op 4K, waarbij je de mogelijkheid hebt om daar later weer een 8Mb fotofile uit halen. Dit is zeker een mooie extra feature van deze kleine geweldenaar. Tijdens het gebruik van de Video functie zijn alle fotostijlen, ISO-instellingen, AF en witbalans instelling gewoon aan te passen. Uiteraard kun je de “A” knop bovenop de camera ook gebruiken voor het gebruik bij Video. Gewoon aanzetten en gaan! Niks nadenken, lekker makkelijk. Wel is de autofocus van de camera in deze instelling wat langzaam. Het werkt, maar als je kritisch kijkt is het niet erg snel. Maar voor huis tuin en keuken video is het snel genoeg.

Het autofocus systeem van de Leica heeft een paar heel mooie extra’s. Je kunt bijvoorbeeld een 100% AF veld instellen en dan een voorkeurspunt in een van de uiterste hoeken selecteren. Het Low Light systeem werkt uitstekend, zelfs prima in bijna donkere lichtsituaties. Echt bizar goed. Als je, ondanks de uitstekende prestaties, toch nog twijfelt aan de AF kun je zelfs overstappen op Focus Peaking. Hierbij kun je zelf de kleurtjes instellen voor de verschillende gevoeligheden van de scherpstelling. Ik heb deze optie nooit gebruikt, want de camera werkt echt fantastisch op AF. Ik kan mij voorstellen dat het wel handig is voor heel kleine onderwerpen waar je met statief werkt.

Verder vermeldenswaardig is het handige knopje “ A “ bovenop de camera naast de aan/uit schakelaar. Als je dit activeert is alles kant en klaar voor de straatfotograaf die, met de camera schietklaar in zijn hand, direct wil kunnen fotograferen. Je beschikt hiermee over razendsnelle autofocus en belichtingsinstelling. Een andere quick knop “F” zit rechts bovenop, hiermee kun je snel door de verschillende filters heen scrollen. Aan de achterkant zitten meerdere knopjes voor de bediening. De meeste spreken voor zich, maar erg handig is de “QM” knop. Hiermee kun je gelijk de meest nuttige bedieningsfuncties veranderen.

Het beeldscherm achterop is zeer redelijk te noemen. In 80 % van de gevallen is de weergave perfect, maar als de zon schijnt is het behoorlijk moeilijk om de details goed te zien. Je zult dan je toevlucht moeten zoeken tot de elektronische zoeker, waar je ook alle informatie in kan terugvinden. Tikje omslachtig, maar het gaat. Wat ik wel wat minder vind, en eigenlijk tamelijk ouderwets, is het ontbreken van de mogelijkheid om het scherm aan de achterkant van de leica te kunnen opklappen of nog beter te kunnen omklappen, zodat ik ook met de camera boven mijn hoofd kan zien wat ik fotografeer. Kom op Leica/Panasonic, dat heeft tegenwoordig toch bijna elke compactcamera!

De Leica kan zowel RAW als Jpeg beelden wegschrijven, indien gewenst ook tegelijkertijd. Iets wat ikzelf prefereer, want soms gebruik ik voor social Media liever gelijk de Jpeg . Het moet gezegd worden, de kwaliteit van de Jpeg is buitengewoon. Als ik de toonaangevende review websites moet geloven, is juist die Jpeg kwaliteit van de Leica D-Lux Typ 109 een van de grote verschillen met zijn alter ego van Panasonic. Toch leuk om te weten als je gaat vergelijken op basis van belangrijke kwaliteitsverschillen.

Als leuke extra’s op de camera kun je gebruik maken van een Time lapse instelling, een multi opname instelling en een geinige stop motion instelling om stop motion video's te maken. Als extra accessoire zit er een klein filtertje in de doos met een richtgetal van 7(!). Dit is met name handig voor de liefhebbers van flits op de camera. De camera gebruikt SD/ SDHC/SDXC kaartjes en de fabrikant zegt dat de batterij zo’n 350 opnames meegaat. Mijn ervaring is ongeveer 200-250. Een extra accu erbij kopen is dus geen overbodige luxe.

Conclusie: Ik vind het een uiterst prettige camera die ik gerust zou gebruiken tijdens mijn professionele klussen, zeker als het wat minder opzichtig moet. De camera ligt goed in de hand, hoewel ik misschien toch wel een handgreep erbij zou willen hebben. Is deze Leica de hogere prijs waard vergeleken met de Panasonic Lumix DMC-TZ100? Ja, uiteindelijk wel denk ik. De behuizing voelt massiever, je krijgt er een pakket Lightroom bij, de JPEG files zijn aanzienlijk beter, je hebt meer aanzien en de inruilwaarde is beter. Het is tenslotte wel een echte LEICA!