U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Review Sony RX100 Mark V
Van de Sony RX100 mark V wordt beweerd dat het de allerbeste ter wereld is net als dat andere liefhebbers beweren dat de Cubaanse sigaren in kwaliteit ver boven de rest uitsteken. Nou rook ik niet maar als ik dan toch voor Cameraland de Sony moet testen kan ik hun maar het beste wijsmaken dat dat in Cuba moet gebeuren. En aldus geschiedde.
Diepgaand onderzoek in Cuba
Voor mijn 2 weekse reis naar cuba haal ik bij Cameraland de camera op en op aanraden van Ed plak ik er nog even de handgreep AG-R2 op voor een betere handligging. Zelf heb ik al een jaar een RX100 mark II en ik ben erg benieuwd of dit nieuwste type echt zoveel beter is. Daarnaast kan deze camera filmen in 4K en daar ben ik natuurlijk heel benieuwd naar. Wellicht voor wie mij niet kent; in het dagelijks leven ben ik cameraman voor o.a. de internationale spelshow Peking Express en meer van dat soort adventure programma’s. De gebruiksaanwijzing laat ik thuis, eigenwijs als ik ben ga ik hem toch niet lezen. Dat zal mij later opbreken, zoals al snel blijkt.
Tip van een doorgewinterde reiziger
Koop de camera een paar dagen voor je reis en niet zoals ik tegen sluitingstijd als je dezelfde avond nog moet vliegen. Omdat ik de gebruiksaanwijzing niet heb gelezen kom ik erachter dat ik de verkeerde thuis in voorraad heb. Ze zijn gewoon niet snel genoeg om de 4K videobeelden weg te schrijven. Gelukkig woon ik naast Cameraland en kan ik - als VIP klant - ook na sluitingstijd nog terecht voor de juiste 64 GB Lexar SD card. Op reis gaat mijn laptop mee en twee externe harde schijven dus aan geheugenruimte kom ik niets tekort.
Havana here I come
Ik begin in Havana en wat is het gaaf om hier weer te zijn. Het lijkt en voelt net alsof de tijd stil is blijven staan in de jaren 50. Als ware decorstukken rijden hier nog echte originele oude amerikaanse auto's rond. De cubanen gebruiken de verroeste exemplaren als gemeenschappelijke taxi en betalen omgerekend 10 cent voor een ritje in de stad. Voor toeristen wemelt het voor het Capitool van de glimmende Cadillacs, Buicks etc. in alle verschillende kleuren die je maar kan bedenken, een uur sightseeing kost je ongeveer 35 euro.
Sightseeing tour, tijd om te filmen
De tour door de stad is een goed excuus om de 4k filmfunctie te testen. Ik kies nu voor makkelijk en zet de camera op de P stand met auto ISO. De camera mag het allemaal zelf uitzoeken. Hoewel de lens niet super groothoek is, kan ik vanaf de achterbank de chauffeur en mijn gids met strohoed gemakkelijk in beeld krijgen. Er zitten nogal wat kuilen in de weg, maar dankzij de ingebouwde beeldstabilisatie is het beeld niet al te schokkerig.
Op het Plaza Revolution stoppen we even om de bekende meer dan levensgrote afbeelding van Che Guevara te bekijken. In het set up menu kan ik het uitklapbare lcd scherm op “Sunny Weather” zetten waardoor ik zelfs in de volle zon het beeld goed kan zien, een mooie nieuwe feature op de Mark 5.
Wat de mark 5 ook nieuw heeft ten opzichte van mijn mark 2 is een kleine lcd zoeker die aan de linkerkant via een een schuifknop op popt. Hoewel het een ieniemini zoekertje is en je je oog er goed tegenaan moet houden om het beeld goed te kunnen zien, is deze feature af en toe best handig.
Op het grote plein kan ik de filmfunctie wat rustiger testen. Via de Fn knop op de achterkant, naast het instelwiel, kan je naast de automaat ook diafragma voorkeuze, sluitertijd voorkeuze of alles handmatig kiezen. Hoewel het gouden uurtje al is begonnen zet ik de camera op ISO 100, sluiter met filmen altijd op 1/50e en met het elektronische ND filter ingeschakeld kom ik op een diafragma van 4 uit.
Low light
200 km westelijk van Havana ligt Vinales, bekend vanwege de mooie landschappen en de tabakplantages. Hier staan velden vol met tabaksplanten die in februari geoogst worden.
's Ochtends vroeg loop ik door de velden en word door een opa uitgenodigd voor een kopje koffie. Het huis bestaat uit niet meer dan een paar houten planken, twee schommelstoelen, enkele schilderijen hoog aan de muur gehangen en een keukentje. De opa vindt het niet erg dat ik foto's maak en zo probeer ik met available light de sfeer te pakken. De camera zoekt in de auto ISO stand weer uit wat nodig is om tot een goed belicht plaatje te komen en maakt er 4000 ISO. Een snelle controle op het scherm laat een goed plaatje zien. 's Avonds op de laptop blijkt het beeld helaas wel heel korrelig te zijn.
Na een beetje testen vind ik voor mijzelf dat het beeld tot 2000 ISO aanvaardbaar is. De lens heeft een maximaal diafragma van f/1.8 in de uiterste groothoekstand, zodat je zelfs bij heel weinig licht nog foto's zonder flits kan maken. Is het echt te donker dan kan je via een schuifje de flitser tevoorschijn halen, die voor de standaard avond foto's zijn werk meer dan goed doet.
Autofocus tracking mode
Het voordeel van deze camera is dat ie zo lekker compact is dat ik hem hierdoor altijd met me meedraag. Loop je op een markt en je ziet wat leuks, dan heb je hem zo te voor schijn gehaald en maak je snel een foto. Door de goede automaat en autofocus hoef je niet na te denken over de instellingen en kun je meteen aan de slag. Je kan kiezen uit wel 5 verschillende standen, met de tracking focus kun je objecten zelfs perfect volgen. Zo stond ik op de Malecon en zag in de verte een oude auto aanrijden. Ik selecteerde het flexibele focuspunt links onder en terwijl de auto dichterbij komt zie ik het focuspunt op het LCD scherm groter worden en mee tracken met de auto die van links naar rechts door het beeld rijdt. Indrukwekkend voor zo'n kleine camera.
In het koloniale stadje Trinidad zit ik met mijn Casa Particular letterlijk tegenover een sigarenfabriek. Ze zijn hier blijkbaar wel gewend aan toeristen, voor omgerekend 2 euro (te betalen aan een chagrijnige vrouw achter een kaal buro) mag je hier een kijkje nemen en foto's maken. Het is zo'n gave locatie hier dat ik helemaal los ga. De meeste mensen die hier komen zijn na 5 minuten blijkbaar al weer weg want na 20 minuten wordt ik vriendelijk doch wel dringend verzocht weer weg te gaan. Oplossing? Ik kom de volgende ochtend gewoon nog een keer terug. Ik word inmiddels al herkend door de lokale sigarenmakers die het meer dan goed vinden dat ik rondloop en foto's van ze maak.
Ik zie een jongetje verveeld naast z'n moeder zitten die per dag ongeveer 300 sigaren rolt. Ik geef hem de Sony en het jongetje fleurt gelijk op en begint met fotograferen. Zonder enige fotografische kennis komt hij toch terug met best goede foto's.
De 4K filmfunctie werkt hier ook weer perfect. Autofocus houdt het beeld scherp en je hoeft eigenlijk alleen maar te richten.
Je kan in een iets lagere resolutie (nog steeds HD kwaliteit) ook slow motion videos maken. Ik ben net bezig om deze functie uit te testen of ik word door m'n chagrijnige kaartverkopster op de schouder getikt. Time to go.
Burst mode
Op de Plaza Mayor in Holguin zit ik in een parkje als ik opeens allemaal getoeter hoor. Een optocht van 3 auto's rijdt rondjes om het park met in de voorste glimmende auto een meisje op de achterbank die haar “Quince años” viert (15e verjaardag). Ze hebben het er toch wel eens over dat je het “decisive moment” moet afwachten? Wachten op het perfecte moment? Je moet het even goed uitkienen maar vanaf nu kan je wachten op de “decisive 4 seconds.”
Laat me dat uitleggen. Een andere gave feature van deze camera is namelijk de burst mode. Haalt mijn Canon 5D net aan 7 foto's per seconde, zie je geen klap omdat de spiegel steeds omhoog en naar beneden gaat en is de buffer zo vol. Deze Sony maakt wel 4 seconde lang iets van 20 foto's per seconde. Omdat de camera geen spiegel heeft die steeds moet opklapt, blijf je continu het beeld zien en is het onderwerp makkelijker te volgen. Ik wacht tot de auto dichtbij genoeg was en hou mijn vinger ingedrukt op de ontspanknop. Vervolgens is het de camera goed richten en klaar. Als de buffer vol is, duurt het alleen een tijdje voor je weer verder kan, maar wat wil je met gelijktijdig RAW en Jpeg wegschrijven.
Naderhand is het even schrikken op de laptop omdat je opeens 80 bijna identieke foto's van dezelfde scene ziet. Even goed zoeken op welke foto waar iedereen z'n ogen open heeft, goed kijkt en er niet bij iemand net een lantaarnpaal vanuit z'n hoofd groeit en klaar.
Conclusie
Na 2 weken rondreizen en 2700 km rond te hebben gereden moet ik toegeven dat mijn Canon 5D bijna ongebruikt in m'n is gebleven. De Sony had ik altijd bij me in een beschermhoesje aan mijn riem. Zodra ik voelde dat er wat moois ging gebeuren, had ik m'n camera al gebruiksklaar. Dankzij het electronische ND filter, kon ik zelfs in volle zon nog filmen met een open diafragma. De 2e accu heb ik een enkele keer moeten gebruiken, omdat ik 's avonds was vergeten de accu op te laden, maar anders heb je aan 1 accu wel genoeg.
Enige minpunt wat ik kan vinden is dat de camera bij hogere ISO wel veel ruis geeft en de autofocus op volle opening er wel eens naast zit. De gemakken en uitgebreide functies van deze camera maken dat ruimschoots goed. Het beeld op het uitklapbare LCD scherm is zelfs in de volle zon nog goed te zien. De automatische witbalans zit 99 van de 100x goed en de automatische belichting ook. De raw foto's zijn goed te bewerken, maar de kant en klare jpegs die eruit komen zijn zonder meer goed te noemen en kunnen zo het vakantiealbum in.
Bekijk gerelateerde producten
Geplaatst in:
Tags:
