U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Review Fujifilm X-T3 Mike
Waar moet je dan beginnen, misschien kan ik het beste eerst een beetje over mezelf vertellen. Ik ben altijd wel geïnteresseerd geweest in fotografie maar heb er nooit wat mee gedaan. Tot twee jaar geleden. Ik wilde graag een camera hebben die niet te groot was, eenvoudig in gebruik en de mogelijkheid had om van lens te wisselen. Met die wensen kwam ik al snel uit op de Sony A6000. Dit model heb ik ongeveer een jaar gebruikt. Kort daarna ben ik bij Cameraland gaan werken op de afdeling E-Commerce en kon ik tijdens een actieperiode de Sony A7 voor een aantrekkelijke prijs kopen. Hierdoor heb ik weinig tot geen ervaring met andere camera merken, maar daar gaat nu verandering in komen.
De techniek achter de X-T3
De Fujifilm XT-3 is uitgevoerd met een 26.1MP APS-C backside illuminated sensor en een nieuwe snellere quad-core X-processor. Een kantelbaar touchscreen en alle stekkeraansluitingen voor videografie zitten deze keer in de body. De camera is voorzien van een USB-C poort die je ook kan gebruiken om de camera op te laden d.m.v een powerbank. (Het klepje waar alle aansluitingen achter zitten is eenvoudig te verwijderen. Ideaal voor het organiseren van je kabels.) De XT-3 heeft 425 AF phase detection punten die 99% van de sensor bedekken en de AF is 1,5 keer sneller dan de XT-2. Over snelheid gesproken, in de sport stand (1.25x crop / 16MP) is de XT-3 in staat om 30 beelden per seconde te maken zonder black out en in de Continue AF mode tot wel 11 beelden per seconde. Fujifilm heeft bijzonder veel tijd en aandacht besteed aan de filmfuncties van de camera. De XT-3 is als eerste camera met een APS-C sensor in staat op 4K/60P in 10bit intern te filmen. Daarnaast ondersteunt de X-T3 zowel H.264/MPEG-4 AVC als H.265/HEVC. Oog- en gezichtsherkennings-AF kan ook gebruikt worden tijdens het filmen. De XT-3 maakt gebruik van dezelfde accu’s als in de XT-2 en die zijn snel leeg. Het is Fujifilm wel gelukt om ongeveer 15 tot 20% meer foto’s uit één accu te halen dan bij de XT-2.
Fujifilm XF 100-400mm F4.5-5.6 R LM OIS WR
De lens stabilisatie werkte goed en met zo een sterke zoom is dat geen overbodige luxe. De camera heeft namelijk geen in body stabilisation (IBIS). Met een maximale diafragma van F4.5 creëer je eenvoudig een mooi bokeh effect. De XF 100-400mm F4.5-5.6 R LM OIS WR is voorzien van een ring op de lens die je in staat stelt om het diafragma aan te passen.
Fujifilm XF 10-24mm F4.0 R OIS
Net als de 100-400mm is ook deze lens voorzien van beeldstabilisatie. Het maximale diafragma is over het gehele bereik van de lens hetzelfde. Dit in combinatie met de beeldstabilisatie, maakt de lens ook nog eens uitermate geschikt om te vloggen en te filmen. Beide lenzen hebben een ring op de lens zitten waarmee je het diafragma kan bedienen, het enige jammere van deze lenzen vond ik dat ik de aansturing van het diafragma niet naar een van de wielen op de camera kon verplaatsen. Je bent verplicht om de ring op de lens te gebruiken en dat was niet altijd even gemakkelijk.
Kennismaking
Toen ik hoorde dat ik de Fujifilm X-T3 meekreeg tijdens deze reis, heb ik eerst op YouTube een aantal instructie filmpjes gekeken. Verreweg de beste tips heb ik van mijn collega’s gekregen. Ik had het geluk dat er op de dag dat ik de cameratas op kon halen, twee collega’s aanwezig waren die bijna uitsluitend met Fujifilm fotograferen. Binnen 15 minuten was ik op de hoogte van de meest belangrijke functies en al mijn vragen waren zo beantwoord.
Aan het uiterlijk van de body is niet te zien dat het om een nieuw model gaat. Maar als ik mijn collega’s moet geloven, en dat doe ik, dan zitten alle verbeteringen aan de binnenkant. (Hoeveel beter de camera dan is vergeleken met z’n voorganger, dat kan ik je dus niet vertellen. Wat ik je wel kan vertellen is dat zodra je de camera aan zet, je voelt dat je iets nieuws en snels in je handen hebt).
Het eerste wat mij opviel zijn natuurlijk de bekende draaiknoppen aan de bovenkant van de camera. Met deze knoppen kan je de iso en sluitertijd eenvoudig aflezen en aanpassen. In eerste instantie leek het mij niet handig maar daar kwam snel verandering in. Na een halve dag proberen en gebruiken had ik de functionaliteit graag terug gezien op mijn eigen camera. De enige knop waar ik niet aan kon wennen en ik meerdere malen per ongeluk indrukte, heb ik vrij eenvoudig uit kunnen schakelen in het menu. Wat overigens prima in elkaar zit. De functionaliteiten zitten op de een logische plek, en zijn snel en gemakkelijk aan te passen. De avond voor het vertrek had ik ook nog even geprobeerd om de Fujifilm app te downloaden voor Smartphone en ook dit had ik binnen enkele minuten werkend.
Na een lange heenreis en een fijn ontvangst door onze drie safari gidsen,hebben we eerst snel nog wat boodschappen gehaald voor de rest van de week. Kort daarna kwam het eerste moment om de camera echt te testen. We gingen namelijk een boottocht over de rivier maken tijdens de zonsondergang. Ik dacht, zonsondergang, landschap…… dus groothoeklens maar dat bleek achteraf niet de juiste keuze te zijn geweest. Het had beter geweest als ik voor de XF 100-400mm telelens had gekozen. Er waren namelijk ontzettend veel vogels op de rivier en vlak voor het einde van de boottocht zagen we in de verte een groep apen bij de oever van de rivier. Die avond hebben we heerlijk gegeten bij de “The Old Bridge Backpackers” Lodge. Daarna snel naar bed, de volgende dag zou de reis echt gaan beginnen.
Drie dagen safari. Tijd om de camera te testen!
Elke ochtend ging we met zonsopgang (kwart over vijf) het bed uit, klein hapje eten en een uur later zaten we al in de auto. Even na het middaguur gingen we weer terug naar de “campsite” om te lunchen, brandhout te verzamelen en na het kopje koffie weer snel de auto in totdat we bijna geen zonlicht meer hadden. Drie dagen, met z'n vieren in een volgepakte auto en je zit bijna de hele dag met je camera op schoot. Dan is een APS-C formaat camera met relatief compacte telelens geen overbodige luxe.
De eerste dag had ik de camera op de sportmode gezet, achteraf bleek dat ik de snelheid en extra zoom niet nodig had. Ik heb er de rest van de reis daarom ook geen gebruik meer van gemaakt. De meeste dieren staan praktisch stil en lopen niet van je weg maar gaan rustig verder met grazen. Wat ik nog wel wil benoemen van de sportmode is dat je het kader van de crop ziet in je zoeker en evengoed nog steeds kan zien wat er net buiten de crop gebeurd. Enorm handig, zo kan je snel je compositie aanpassen als dat nodig is.
Ik heb tijdens de reis bijna 2000 foto’s geschoten en maar twee setjes foto’s gehad waarbij de camera niet op het onderwerp gefocust was. De rest was allemaal scherp. Ik miste wel wat scherpte in een paar foto’s maar dat kwam vooral omdat ik in het begin niet met de juiste sluitertijd fotografeerde. Na het finetunen van mijn instellingen heb ik geen moment meer gemist.
De autofocus was met het pookje op de achterkant van de camera eenvoudig en snel te bedienen. Wat mij nog opviel en wat ik wel handig vond, is dat je oneindig naar links rechts, boven of naar beneden kan scrollen. Zodra je bij het einde van je scherm bent, ga je aan de andere kant van het scherm weer verder. Door het pookje twee keer kort achter elkaar in te drukken centreer je het AF punt.
Een andere functie die ik heb geprobeerd tijdens deze safari, was de “Pre shoot optie”. Dit betekent, dat wanneer je de ontspanknop half indrukt je al begint met fotograferen en de beelden tijdelijk worden opgeslagen in de buffer. Pas als je de sluiterknop helemaal indrukt worden de beelden van vlak daarvoor ook echt opgeslagen.Door gebruik te maken van deze functie mis je geen moment meer, alleen je SD kaart zal een stuk sneller vol zitten.
Je hoeft niet enorm je best te doen om goede foto's uit de camera te halen. De camera helpt je als het ware. Ik heb lang niet zoveel ervaring als de meeste van mijn collega’s maar het is mij wel gelukt om een paar hele gave foto’s te maken. Het enige waar ik me zorgen over gemaakt hebt tijdens de reis is de accu capaciteit. Fujifilm heeft gekozen voor de NP-W126 S accu en die staat niet bekend om z’n lange accuduur. Ik had voor de reis dan ook in totaal 4 accu’s meegenomen en dat was niet overbodig. Als je met drie andere fotografen in een auto zit is er niet altijd een plek om je accu’s op te laden.
De lenzen die ik mee had waren een perfecte match voor deze camera. Ik heb vooral de XF 100-400mm F/4.5-5.6 lens gebruikt. De XF 10-24mm F/4.0 heb ik gebruikt voor het fotograferen van de zonsopgang, zonsondergang en de melkweg..
Beide lenzen hebben beeldstabilisatie (IS) en dat was vooral goed te merken met de XF 100-400mm lens. Zeker toen ik een stukje ging filmen, was ik enorm verrast met het resultaat. Nou wordt een 100-400mm lens op een APS-C sensor natuurlijk een 150-600mm lens en dat was voor deze reis meer dan voldoende. Heb je toch nog een beetje extra zoom nodig? Dan kan je de camera in de sportmode (1.25x crop) zetten en heb je ruim 700mm zoom. De minimale scherpstelafstand van de lens ligt rond de 150 cm waardoor de lens ook uitstekend te gebruiken is voor macrofotografie.
Conclusie
Wat een geweldige camera! Voordat ik wegging had ik er veel over gehoord. De camera is ruim een week voor mijn trip naar Botswana over de hele wereld geïntroduceerd en het hele internet stond vol met uitgebreide en vooral ook technische reviews. Ik kon niet wachten totdat ik er zelf mee aan de slag kon gaan en nu ik de camera een week gebruikt heb snap ik ook waar de hype vandaan komt.
Ik voelde me met deze camera zeker geen hobby fotograaf meer. De Fujifilm XT-3, in combinatie met de XF 100-400mm F4.5-5.6 R LM OIS WR lens is een echt beest om mee te nemen op safari. Super scherpe foto’s en de lens heeft een mooie bokeh. Zonder enige ervaring met het merk Fujifilm, wist ik evengoed snel de weg te vinden in het menu en de aansturing van de camera. De knoppen aan de bovenkant leken me in eerste instantie onhandig maar al snel wenste ik dat ik deze functie ook op me eigen camera had zitten.
Voordelen
Auto FocusPre Shoot functie
Kantelbaar touchscreen
Analogo knoppen aan de bovenkant
Menu en de bediening
Zoeker
4K60P, 10bit intern Filmen
2x SD kaart sloten
Nadelen
Geen sensor stabilisatie (IBS)Bediening van het diafragma is niet te verplaatsen naar één van de wielen op de camera.
Accu-duur
Okavango Delta
De Okavango Delta is de grootste binnenlandse delta van de wereld. Het is een uniek gebied met een geweldige verscheidenheid aan wilde dieren. In tegenstelling tot veel andere natuurgebieden zijn hier geen verharde wegen, elektriciteit of hekken, je staat hier echt midden in de natuur. Dit is niet geheel zonder risico, maar maakt het wel veel indrukwekkender. Een leeuw die aan je tent likt is niet erg, zolang je niet per ongeluk de rits bent vergeten dicht te doen... Tijdens onze reis verbleven wij op de Kwai Community Campsite in Moremi Game Reserve in het oostelijke deel van de Okavango Delta. Het gebied is prima toegankelijk met een goed uitgeruste 4x4 en staat bekend en is geliefd om de grote aantallen - en de verscheidenheid aan diersoorten die hier vertoeft.