U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Review Fujifilm GFX door Peter Dekker
De belevenissen van de GFX in handen van een levensgenieter
Er zijn van die dagen dat ik mij als inkoper van een camerawinkel een meer dan gezegend mens voel. Zo'n dag had ik in het weekend dat ik op uitnodiging van Fuji mee mocht naar Altorp Estate in Engeland voor de introductie van de Fuji GFX, Fujifilms nieuwe middenformaat camera. Nou vraag je jezelf wellicht af waarom dit voor mij zo'n mooi moment was. Na 44 jaar werkzaam te zijn geweest als inkoper in de fotodetailhandel is het nog steeds erg leuk en spannend als er een nieuwe camera op de markt komt die je niet had verwacht, die er fantastisch uitziet en een pareltje zal zijn in onze winkel. Waar anderen gelukkig worden van de spec’s ben ik helemaal happy als het design goed is, de camera er geweldig uitziet en de verkoop ervan iets wezenlijks toevoegt aan ons assortiment.
Mensen die mij kennen weten dat ik niet zo veel en vaak fotografeer als de rest van de crew van Cameraland, er lag dus een mooie uitdaging voor mij om hen te verbazen met mijn verbluffende fotografische resultaten. De omgeving van Altorp Estate is echt prachtig en Fuji had er alles aan gedaan om het mij naar de zin te maken. Een schitterende lokatie, mooie modellen en een goed assortiment
om mee te spelen. En ja, ook de rode wijn was met zorg uitgekozen.De camera
Ik had de Fuji GFX al eerder gezien tijdens mijn bezoek aan de Photokina in oktober 2016. Ik mocht de camera toen exact 10 seconden vasthouden, waarna hij direct werd afgenomen. Nu ik hem hier voor de tweede keer in mijn handen heb, bekruipt mij hetzelfde gevoel dat ik toen had. Wat een fantastisch ding! De camera ligt zeer prettig in de hand, voelt helemaal niet groot aan en met één oogopslag weet je direct iedere knop te vinden. Ook bij Fujifilm is, net als bij de Hasselblad X1D, gekozen voor een systeemcamera opzet. Er zijn echter 2 grote verschillen, te weten de prijs en de handligging. De voordelen van het mirrorless systeem zijn groot. Je kunt natuurlijk kleiner bouwen, de spiegel hoeft er immers niet in, maar het totaal ontbreken van die spiegel heeft nog meer voordelen. Je hebt bijvoorbeeld minder lawaai, betere autofocus en de mogelijkheid tot live view en filmen. De camera heeft een grote 51.4 megapixel CMOS sensor van 43,8 x 32,9 mm, wat ongeveer 1,7 keer zo groot is als de sensor van een full frame spiegelreflex camera. Maar genoeg over de camera, eerst maar eens een wijntje en mij klaarmaken voor de eerste shoot.
Shoot 1
We hebben het licht op z’n plek (1 continue licht aan de linkerkant) en model is er klaar voor. Met slechts 1 foto heb ik al de juiste sfeer te pakken. De camera laat zich zo makkelijk instellen en meet de belichting zo goed dat handmatige correcties vrijwel overbodig zijn. Ook de kleurtemperatuur (witbalans stond gewoon op automaat) is direct goed. Voor mij komt dit allemaal wel heel goed uit, geen ingewikkelde instellingen en toch een prima resultaat. De Cameraland crew thuis kan zich nu alleen nog maar verbazen over mijn fotografische skills.
De zoeker van de GFX geeft mij exact 100% weergave van het beeld geeft, wat erg prettig is. Dit maakt het direct juist aansnijden van het beeld heel gemakkelijk en voorkomt dat ik deze later toch nog moet croppen. Andere camera’s in dit segment, zoals de Pentax 645Z, geven 98% van het beeld weer. Je hebt hierdoor dus achteraf op je computerscherm iets meer beeld dan dat je tijdens het fotograferen in de zoeker zag. De Fujifilm zoeker is overigens een high-res oled zoeker met 3,7 miljoen beeldpunten met een goede kleurweergave en een mooi scherp en rustig beeld. Voor deze shoot had ik de Fujifilm GF 32-64/4.0 zoomlens op de camera die omgerekend naar kleinbeeld te vergelijken is met een 25-50mm lens.
Shoot 2
‘Hoe makkelijk kan het zijn?’. Het zou mijn lijfspreuk kunnen zijn met deze camera. Wederom één continulicht geplaatst, andere lens op de camera en schieten maar. Nu had ik de GF 120/4.0 op de camera en fotografeerde ik met volle opening. De onscherpte als gevolg van de grote sensor, het open diafragma en de gebruikte lens is werkelijk prachtig. In de fotografie noemen we dit Bokeh en net als bij rode wijn stel ik een mooi bouquet zeer op prijs.
Bovenstaande foto is de ‘onbewerkte’ JPEG versie direct uit de camera. In deze foto zie je duidelijk de kwaliteit die Fujifilm in huis heeft om perfecte JPEG’S af te leveren. Dit is een verademing voor fotografen die niet lang achter de computer willen zitten om hun beeld te bewerken.
Shoot 3
We bouwen de set weer om. Een old skool camera in de handen van het model, een wijntje in mijn handen en we kunnen weer los. Ik moet de instellingsfetisjisten teleurstellen, ik ben een gemakzuchtige fotograaf en stel zo min mogelijk zelf in. De camera en de witbalans gaan dus op automaat, het enige dat ik zelf bepaal is de isowaarde. 1000 ISO is prima te doen voor deze camera (perfecte signaal/ruisverhouding) en ruis is dan ook echt niet te vinden in de foto. Ook nu blijkt maar weer dat de techniek in de GFX perfect werkt. Ik voel mij inmiddels een echte fotograaf en weet zeker dat ik resultaten heb die de Cameraland crew versteld zullen doen staan. Ik heb tevens het eerste minpuntje van deze camera ontdekt en voel mij genoodzaakt deze te delen (per slot van rekening dien je ook de nadelen in de review te vermelden). Fotograferen met één hand, de andere hand is voor de echte levensgenieter immers nodig voor het vasthouden van z’n glaasje, blijkt lastig. Ik vrees dat we hiermee moeten leren leven...
Shoot 4
Wat is ze mooi! Ter verduidelijking, ik bedoel hiermee natuurlijk de camera. De set is weer veranderd en deze keer ga ik voor de klassiek uitstraling met zwart-wit foto’s. Ook hier toont de camera wederom zijn klasse. De toonschaal van de zwart-wit opnamen is mooi gebalanceerd en bijna nostalgisch zacht. Ik denk dat ik mijn ware vriend gevonden heb.
Conclusie
De Fuji GFX is een prachtige camera die zonder al teveel poespas een perfect resultaat aflevert. En voor de ware fotograaf biedt de GFX een gigantische bak vol in te stellen mogelijkheden en natuurlijk RAW en tethered shooten. RAW beste heren, lees Cameraland Crew, gebruik ik alleen in de keuken. Links een spateltje, rechts een glaasje wijn, wat is het leven toch fijn.